قصيده يا وحوى
يا وحــــــــــــــــوى
من قبل رمضان بجمعه الهرس دار فى الدار
شالوا الموبيليا و حطوا العفش بالمندار
بالمكنسه دور و بالفرشه سبع تدوار
صبح البلاط زى خد المزمزيل ناعم
و الشقه بصّت لهيلتون نفسه باستحقار
جابو قمر دين و تين و زبيب و صنيبر
و مكسرات فى شكارات مقفولة بالميبر
فاضل فى شعبان تلات ايام يا شحيبر
راح تعملم ايه فى رمضان ابقوا تعالوا لنا
و الكل بات فى حسابات تلخم يهود خيبر
رمضان دخل .. كل عام و انتم بخير قالوا
مشاوير كتير مشو ضروا و اتحطوا و اتشالوا
علشان كنافة ( ميدان الست ) و احتالوا
حتى الولد لما راح و اتهربد القفطان
اضطر ينزل معاه البيه يجيبهاله
و من حوارى ( الحسين ) راحو اشتروا الطرشى
خيار و لفت و بصل و لمون قديم محشى
فوق البوفيه رصّوا برطماناته و لا ساعشى
أَحمر و بنى و بمبه و عنبرى و اصفر
و يومين يا دوبك دخ كله يروح ما يرجعشى
السمن نازل يرفّ ... و كانوا جايبين كوم
و البيت معبأَ بريحه قلى طول اليوم
فيشاوى بالليل و من بدء النهار النوم
و لا شغله و لا مشغلة غير بس ( يا وحوى )
و الكل فاطرين يا عينى و لم لهم فى الصوم